Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.

Mapa strony

Wioska rycerza Chwalisza

Wioska rycerza Chwalisza

Wioska rycerza Chwalisza

W okresie rozbicia dzielnicowego Polski, Śląsk zaczął dzielić się na mniejsze organizmy państwowe. Synowie Władysława Wygnańca, potomka Bolesława Krzywoustego podzielili Śląsk między siebie. Ostatecznie, Mieszko Laskonogi pod swym panowaniem zjednoczył księstwa opolskie i raciborskie. To połączone księstwo istniało przez prawie cały XIII wiek, w tym czasie zaś ludność tych ziem przekształciła się  z dawnych członków plemion, zależnych bezpośrednio od księcia, w społeczeństwo feudalne.

Kolejni władcy księstwa raciborsko-opolskiego prowadzili coraz bardziej intensywną akcje osiedleńczą, organizując powstawanie nowych miejscowości. Najpierw w oparciu o dawne prawo książęce, zwane polskim, później zaś przy pomocy znacznie korzystniejszego dla zwykłych mieszkańców, tzw. prawa niemieckiego.

Z połowy XIII wieku pochodzi pierwsza wzmianka o osadzie leżącej w miejscu dzisiejszych Żor. 21 października 1258 roku, książę Opola i Raciborza Władysław nadał zakonowi cystersów w Rudach szereg nowych przywilejów.

Między innymi  od tej pory zakonnicy mogli pobierać opłatę z żorskiej wioski z tytułu poradlnego – podatku rolnego, który do tej pory żorscy chłopi uiszczali na rzecz władcy. Inną powinnością uiszczaną w tym czasie przez nich na rzecz cystersów była posługa sprzężaju, czyli zapewnienia właściwej ilości zwierząt pociągowych na potrzeby klasztoru.

Z ustaleń historyków wynika, iż by wioska mogła podołać ciężarom podatkowym na rzecz zwierzchników nie mogła być organizmem nowym powstałym niedawno. By było to możliwe, osada powinna istnieć przynajmniej przez dwa, trzy pokolenia. Czas powstania żorskiej wsi należałoby zatem umiejscawiać najpóźniej w pierwszej połowie wieku XIII, bliższych dowodów, z braku pisanych źródeł mogłyby dostarczyć badania archeologiczne.

W roku 1258, a więc w czasie, gdy cystersi otrzymali z terenu Żor wspomniane wyżej przywileje, żorska wieś musiała należeć bezpośrednio do księcia Władysława. Nie wiadomo w którym roku trafiła ona we władanie rycerza Chwalisza, o którym wiadomo, że był właścicielem Żor w roku 1272, kiedy książę Władysław zdecydował się na przekształcenie Żor w miasto.