Dębina

Do połowy XIX wieku nie było w mieście i w jego najbliższej okolicy terenów rekreacyjnych. Dopiero W 1859 Magistrat postanowił urządzić ośrodek wypoczynkowy w części miejskiego lasu zwanego Dębiną poprzez uporządkowanie starych dróg leśnych, założenie trawników, plantacji, posadzenie drzew liściastych i utworzenie placów zabaw dla dzieci. Koszty tego przedsięwzięcia zostały pokryte z pieniędzy za opłaty straganowe szynkarzy, korzenników i innych.

Zbudowana jesienią 1883 promenada, biorąca swój początek na przedmieściu i ciągnąca się wzdłuż drogi gliwickiej, teraz już dobiegająca do zabudowań dworca kolejowego, została w III 1884 obsadzona po obu stronach drzewami kasztanowymi. Dębina była parkiem miejskim do roku 1945. Na tym terenie powstało kilka drewnianych pawilonów wykorzystywanych w czasie organizowanych tam zabaw okolicznościowych.

Pod koniec lat 60. Dębina została przecięta budową dwupasmowej drogi szybkiego ruchu, tzw. gierkówki, przez co dostęp do jej części został utrudniony. Do dziś jednak zachowały się ślady parkowych ścieżek. Warto dodać, że niektóre z rosnących tam dębów liczą ok. 300 lat.

Park Staromiejski u zbiegu ul. Rybnickiej i Męczenników Oświęcimskich 

Założony został pod koniec XIX wieku na terenie po placu maneżowym wykorzystywanym do 1894 przez stacjonujących w Żorach kawalerzystów 4 szwadronu 2 regimentu ułanów śląskich armii niemieckiej.

W 1904 na terenie parku zlokalizowano cztery studnie głębinowe, z których woda tłoczona była do wieży ciśnień na wzgórzu przy ul. Boryńskiej i stamtąd do miejskiej sieci wodociągowej.

Atrakcją parku jest fontanna, która została tam przeniesiona na początku XX wieku z Rynku. W latach 40 na jej szczycie umieszczono bajkowe figurki Jasia i Małgosi (dziś już nieistniejące). Fontanna została wyremontowana w 1997. Znacznie zmieniła wtedy swój wygląd. W jej pobliżu znajdują się dwa kamienne lwy przeniesione do parku po drugiej wojnie światowej z ulicy Dworcowej.