Numer inwentarzowy: MŻo/1088

Wymiary:
Wysokość - 145  cm (rękojeść), 80  cm (ostrze)
Materiał: drewno, metal
Technika: stolarska, kowalska
Pochodzenie: Górny Śląsk
Datacja: połowa XX w.

Opis: 
Kosa jest prostym, popularnym narzędziem rolniczym, służącym do ścinania zbóż lub traw. Składa się z wygiętego noża zamocowanego na drzewcu (kosisko) zaopatrzonym w rękojeść (hynkel). Ostrze noża znajduje się po wewnętrznej stronie wygięcia. Kosy żniwne dodatkowo zaopatrywane były w pałąki zagarniające skoszone zboże. Części żeleźca: szpic, ostrze, część płaska, grzbiet, wyrostek, za pomocą, którego przymocowuje się rękojeść. Oddzielne części: klin, pierścień i rękojeść. Do klepania kos używa się kowadełka i młotki, natomiast do ostrzenia osełki.
Zakup od mieszkanki Rybnika-Chwałowic dnia 21.09.2005.